معرفی نهال انگور فلیم سیدلس :
یکی از انواع نهال های انگور بازار پسند می باشد. انگور های فلیم در اواسط شهریور رشد خوبی از خود نشان می دهنده و زمان چیدن آن ها فرا می رسد. این نهال تحمل سرمایی نسبتا بالایی دارد و می تواند بین منفی 15 تا 18 درجه سانتی گراد سرما را تحمل کند. رنگ حبه های این نهال قرمز تند می باشد و رفته رفته با رسیدن بیشتر سیاه می شود و طعم بسیار شیرین و آبداری دارد. این رقم بین 50 تا 100 سال عمر مفید دارد و به همین دلیل می توانیم آن را در دسته نهال های اقتصادی قرار دهیم. نهال فلیم سیدلس برای رشد مطلوب نیاز به بستر مناسب دارد یعنی زمین مرغوب و خاک حاصلخیز،برای این رقم معمولا خاک های سبک و عمیق شنی را مناسب میدانند البته خاک های آهکی نیز به دلیل اینکه آب را به خوبی از خود عبور میدهند مناسب هستند. معمولا این نهال از خاک های اسیدی و شور استقبال نمیکند. این نهال در سنین بلوغ به ارتفاع 6 متری می رسد و از اطراف تا 4 متر گسترش میابد. این نهال مقاوم به آفات و بیماری‌ها اما درهنگام بارندگی شدید و رطوبت بالا مقاومت کاهش می‌یابد.از جمله بیماری های این هال سفیدک های دروغین و پودری می باشد.
انگور را می توان به صورت تازه به عنوان انگور رومیزی مصرف کرد که برای تهیه مربا، شیره انگور، ژله، عصاره هسته انگور یکی از قدیمی ترین گیاهان کشت شده است.انگور، سرکه و روغن هسته انگور استفاده می شود، یا به عنوان کشمش، مویز و سلطان خشک می شود. انگور یک نوع میوه غیراقلیمی است که عموماً به صورت خوشه ای یافت می شود.
خاورمیانه به طور کلی به عنوان سرزمین انگور توصیف می شود و کشت این گیاه از 6000 تا 8000 سال پیش در آنجا آغاز شد.رنگ انگور از قرمز تیره تا زرد مایل به صورتی تا سایه های سبز تا سیاه متغیر است.
خاک مناسب درخت انگور چیست؟ این پرسش بسیاری از باغداران است. درخت انگور گیاهی بسیار قدیمی است که مصریهای باستان پنج هزار سال قبل از میلاد آنرا می شناختند. زادگاه اصلی انگور آسیای صغیر و ایران بوده و هم اکنون نیز به صورت وحشی و نیمه وحشی در این مناطق دیده می شود. انگور به سرمای شدید زمستانی اهمیتی نمی دهد ولی برای گیاه این مهم است که بهار و تابستان گرم و آفتاب داشته باشد.دیدن انگورهای رسیده و آبدار هم برای انسان و هم دیگر جانداران هیجان آور و شادی بخش است. انگور نوعی میوه است که در خوشه های 15 تا 300 تایی رشد می کند و می تواند زرشکی، سیاه، آبی تیره، زرد، سبز، نارنجی و صورتی باشد. انگورهای "سفید" در واقع به رنگ سبز هستند و به طور تکاملی از انگور بنفش مشتق شده اند. جهش در دو ژن تنظیم کننده انگور سفید تولید آنتوسیانین ها را که مسئول رنگ انگور بنفش هستند، متوقف می کند. انگورها معمولاً یک شکل بیضوی شبیه یک کروی پرولاتی هستند.
طبق گزارش "سازمان خواربار و کشاورزی" (FAO)، تقریباً 76000 کیلومتر مربع از جهان برای پرورش انگور استفاده می شود. حدود 71 درصد انگور برای استفاده می شود. 27 درصد به عنوان میوه تازه و 2 درصد به عنوان میوه خشک استفاده می شود. بخشی از تولید انگور به ساخت می رسد تا به عنوان شیرین کننده برای میوه های کنسرو شده "بدون شکر افزوده" و "100% طبیعی" استفاده شود. سطح اختصاص داده شده به تاکستان حدود 2 درصد در سال افزایش می یابد.